Big Brother in huize Esselbrugge? Nee, dank je…

grenslijnOf ik geïnteresseerd was om mee te doen aan de castingsprocedure voor de docusoap Connected die de NCRV gaat uitzenden eind dit jaar… [2011]

Ze zochten nog één type vrouw: een inspirerende, intelligente moeder met een eigen bedrijf. Zo eentje die met succes veel ballen in de lucht weet te houden. Of ik in aanmerking wilde komen voor die ‘plek’. Ik zou daarvoor vier maanden lang elke dag een uur van m’n gewone leven moeten filmen. De kijker meenemen in alle facetten van mijn leven en ook in die van m’n dierbaren. Hoe gestreeld ik me ook voelde dat ze mij voor die vrouw wilden casten, ik besloot het niet te doen. En hoe langer ik er over nadenk, hoe dankbaarder ik ben voor mijn vlaag van wijsheid.

Ik houd van avontuur, van nieuwe dingen meemaken. Dat geeft me energie om andere dingen aan te pakken. Je eigen leven op film vastleggen, samenwerken met de productiemaatschappij, het contact met de andere vrouwen en op de landelijke tv te zien zijn – da’s heel wat avontuur en dus eigenlijk heel aanlokkelijk. M’n eerste neiging was dan ook om “Ja, leuk!” te zeggen. Maar dan… Waar stap ik in? Waar beland ik als de achtbaan weer tot stilstand is gekomen? Kan ik dat van te voren wel inschatten?

In Israël is het format een enorm succes geworden en zijn ze nu met de 3de serie bezig. Miljoenen kijkers volgen trouw de 5 vrouwen daar. Wil ik dat? Wil ik dat een miljoen mensen ziet hoe ik leef, waar ik me mee bezig houd en hoe ik denk, doe en voel? Op zich heb ik daar anders toch ook geen moeite mee?
Waar ik wel moeite mee zou hebben, is dat de kijker zich daar een oordeel over gaat vormen, en daar medestanders voor gaat zoeken in een column of op een internetforum. Ik heb dat een keer in een hele onschuldige vorm meegemaakt na een krantenpublicatie over een cursus die ik gaf. Dat iemand iets van me vond terwijl hij mij en mijn goede intenties niet kende of had onderzocht, dat raakte me. Gevoelige plek!

Ik zou niet meedoen aan een dergelijke docusoap om mezelf te presenteren of te etaleren. Want – met alle respect voor mezelf – zo interessant ben ik niet. Ik zou meedoen om met de andere vier vrouwen te laten zien dat iedereen weer anders leeft. En dat dat het juist leuk maakt.
Het kunnen herkennen en erkennen van jezelf in die verschillende vrouwen maakt dat Connected zo’n hoge waardering kent in Israël. Maar hoe zit dat in ons land? Nederlanders zijn zo snel geneigd om te zeiken en anderen naar beneden te halen. Kijken zij naar je om je mooie dingen te zien of zoeken ze naar je minpunten… Wat roep ik op me af als ik er zou stappen, en belangrijker nog: hoe beïnvloedt dat mijn dierbaren?

Mijn leven zit nu in een heerlijk maar kalm vaarwater. Vaak brengt het avontuur een verbetering teweeg, maar ik kies nu weloverwogen voor rust.

Hartelijke groet,
Esther Esselbrugge

Esther is loopbaancoach en eigenaar van Impuls – bureau voor persoonlijke groei. Zij helpt je de krachtigste versie van jezelf te zijn en te laten zien, waardoor je beter – en met meer plezier – invulling geeft aan je loopbaan. Esther zit boordevol ideeën; ze laat je vanuit verschillende invalshoeken naar je situatie kijken waardoor je nieuwe mogelijkheden kunt creëren, gebruik makend van jouw unieke mix van talenten en vaardigheden. Meer over Esther Esselbrugge
Wil jij ook met een frisse blik kijken naar jouw uitdagingen? Ik help je er graag mee. Lees meer over het hoe en wat op mijn Impuls website, stuur me een bericht of bel me op 06 – 14 63 67 66. Inspirerende carrièreprikkels ontvangen op je facebookprikbord? Ga dan naar LoopbaanIMPULS en klik op de Vind ik leuk button.