Sonja: de onzichtbare stafmedewerker

grenslijnSonja is stafmedewerker bij een grote financiële dienstverlener. Haar vraag: “Ik wil promotie maken binnen het bedrijf, maar mijn manager vindt dat ik niet sterk genoeg aanwezig ben. Hoe kan ik meer zichtbaar worden?” Lees mee hoe we haar situatie hebben aan gepakt en doe je voordeel er mee.

Sonja heeft al een mooie loopbaan achter de rug. Twintig jaar geleden kwam ze binnen als administratief medewerkster en inmiddels is ze opgeklommen van ‘senior’ via opleider naar leidinggevende van het opleidingsteam, de functie die ze nu bekleedt. Ze kent de klappen van de zweep en het dienstenaanbod van het bedrijf als haar broekzak. Ze voelt zich als een vis in het water in de organisatie en wordt door haar collega’s als deel van het meubilair gezien. Op zich heel prettig, ware het niet dat ‘meubilair zijn’ in de praktijk betekent dat haar bijdrage als vanzelfsprekend wordt gezien.

Kenmerkend voor Sonja is haar ‘niet lullen maar poetsen’ mentaliteit. Dat maakt haar tot een harde werker die vooral achter de schermen bergen werk verzet. Een vrouw die gemakkelijk partijen met elkaar in contact brengt, maar altijd ‘onder de radar’. Haar focus ligt op kwaliteit en inhoud, niet op verpakking. Ze doet haar werk met veel plezier maar merkt dat ze weer toe is aan een stapje hoger. Ze ging een gesprek aan met haar leidinggevende.

“Om verder te komen binnen deze organisatie, zul je meer zichtbaar moeten worden.” was de conclusie en aanbeveling van haar manager. “Bijvoorbeeld door vaker je mond te roeren in de managementteam overleggen. Laat je gelden!” Sonja vertelde me dat dit niet de eerste keer was dat ze dit ontwikkelpunt had meegekregen. En ze beschreef hoe lastig ze het vond om hier wat mee te doen. “Ik heb een tijdlang mezelf gedwongen om bij ieder overleg minstens drie keer een opmerking te maken. Vreselijk! Die opmerkingen gingen nergens over, ik zei ze alleen maar om een vinkje te kunnen zetten.. ”

Ze voelde zich vaak een vreemde eend in de bijt bij die overleggen. Wat werd er veel gesproken maar wat werd er weinig gezegd! Niets voor haar. Ze had helemaal niet de behoefte om haar plasje ook nog eens te doen. Bovendien waren haar collega’s allemaal van die hippe managers-types: vlotte praatjes, hippe presentaties en ze hadden de creatiefste ideeën. Ja, en echt leuk! Wat had zij daar nou aan toe te voegen?! Hoe kon zij zich tussen die mensen profileren?

Sonja heeft een talententest gedaan en we hebben haar persoonlijkheidsprofiel volgens het enneagram bestudeerd. En daarmee kregen we antwoord op die twee vragen. Ineens ging ze begrijpen waarom haar bijdrage in een overleg niet het aandragen van spectaculaire nieuwe plannen was, maar eerder het kritisch beoordelen van nieuw aangedragen plannen. En dat die bijdrage van haar net zo belangrijk is als die van de anderen.
De talenten van Sonja maken haar: nauwkeurig, empatisch, intellectueel, resultaatgericht, analytisch –  niet bepaald de meest sexy en happening  talenten in haar ogen. Ze voelde zich al gauw een zeur waar de anderen niet op zaten te wachten.

Wat Sonja onbewust deed, was het afwijzen van zichzelf. Ze vond haar talenten minder dan die van haar collega’s. Met gebruikmaking van mijn talenten heb ik haar kunnen laten inzien hoe onterecht dat was. Hoe belangrijk het voor ons als omgeving was dat ze haar talenten ten volle ging benutten!
Toen gebeurde dat wat er echt nodig was in haar ontwikkeling: ze ging zichzelf weer zien, haar kracht. De tranen liepen over haar wangen toen ze besefte hoe waardevol haar bijdrage was. Helemaal niet vanzelfsprekend of ondergeschikt…

sta voor wie je bentHaar manager gaf aan dat hij een verandering bij haar bemerkte. Hij kon er niet helemaal de vinger op leggen, maar er was iets krachtigs aan haar.. Over de kwantiteit van ingebrachte opmerkingen in het overleg heeft hij het niet eens meer gehad. Dat was blijkbaar geen issue meer. Sonja kon de verandering wel goed verklaren: van binnen is ze meer gaan staan voor haar eigen inbreng en inschattingsvermogen. Ze waardeerde haar eigen mening meer en bracht die vaker naar buiten. Op een opbouwende manier, wel te verstaan.

Alles met elkaar hebben we zes gesprekken nodig gehad om van Sonja de krachtigste versie van zichzelf te laten zijn, en die te laten zien. Niet door een trucje aan te leren, maar door haar zelfkennis en zelfgeloof te versterken. Sonja heeft drie belangrijke dingen geleerd, die ook voor jou waardevol zijn om te beseffen:

  1. jezelf verbeteren, je functioneren verbeteren, aan de verwachting voldoen van je leidinggevende, het kán.  Niet door jezelf nieuwe trucjes aan te leren, want dan gaat het zo weer mis, maar door je bestaande talenten en vaardigheden creatief in te zetten. Put uit je eigen bron of mogelijkheden!
  2. als je wilt doorgroeien binnen een organisatie moet je zichtbaar zijn: zorg dat de juiste mensen zich bewust zijn van jouw toegevoegde waarde.
  3. zichtbaarheid zit ‘m niet in de hoeveelheid decibellen die je uitstoot, maar in het zichtbaar en voelbaar geloven in het belang van je eigen toegevoegde waarde

Hartelijke groet,
Esther Esselbrugge

Esther is loopbaancoach en eigenaar van Impuls – bureau voor persoonlijke groei. Zij helpt je de krachtigste versie van jezelf te zijn en te laten zien, waardoor je beter – en met meer plezier – invulling geeft aan je loopbaan. Esther zit boordevol ideeën; ze laat je vanuit verschillende invalshoeken naar je situatie kijken waardoor je nieuwe mogelijkheden kunt creëren, gebruik makend van jouw unieke mix van talenten en vaardigheden. Meer over Esther Esselbrugge
Wil jij ook met een frisse blik kijken naar jouw uitdagingen? Ik help je er graag mee. Lees meer over het hoe en wat op mijn Impuls website, stuur me een bericht of bel me op 06 – 14 63 67 66. Inspirerende carrièreprikkels ontvangen op je facebookprikbord? Ga dan naar LoopbaanIMPULS en klik op de Vind ik leuk button.