Lees mee met de vragen waar mijn cliënten mee aan de slag wilden, hoe we dat hebben aangepakt en wat het ze heeft opgeleverd

Denise: juridisch medewerker in een te krap jasje

doorbraak

… de introverte jonge vrouw die is gaan stralen vanaf het moment dat ze besefte hoe intelligent en ambitieus ze is.

 

Als een bleu, introvert meisje nam ze driekwart jaar geleden plaats aan mijn coachtafel. Ongelukkig in haar werk, want niet uitgedaagd door haar takenpakket en uit contact met de collega’s van de afdeling. Zichtbaar onzeker en in zichzelf teruggetrokken.

Hoe anders ziet haar wereld en zijzelf er nu uit. Het teruggetrokken meisje is een actief netwerkende vrouw geworden die een enorme verschuiving heeft aangebracht in haar zelfbeeld. Van een verzwakte knop is ze een open bloeiende bloem geworden – met een impact zo groot dat ze niet meer in mijn kleine stadje past, maar zich gaat vestigen in de Randstad.

De sleutel van haar metamorfose was zoals zo vaak: zelfkennis. Het snappen van haar gebruiksaanwijzing, de waardering er van en dan nadenken over de omgeving waarin zij tot haar recht komt. (Zij is overigens wel mijn eerste cliënt bij wie dat zo’n ingrijpende geografische verschuiving tot gevolg heeft..)


Het keerpunt

werkbladHet meisje van toen begreep simpelweg haar talenten en daarmee haar unieke kracht niet. Onpartijdigheid, harmonie, behoedzaamheid, discipline en intellect – de ogenschijnlijk softe talenten – ervaarde zij eerder als last dan als kracht. Ik kon haar gelukkig laten zien hoe deze talenten in combinatie met haar karakterstructuur en haar juridische HBO achtergrond van haar een toegewijde onderzoeker maken, een dienstverlener met een groot hart voor de zwakkere in onze samenleving die makkelijk slachtoffer kunnen worden van ondoorgrondelijke bureaucratische regels en protocollen. Dat zij iemand is die problemen niet oplost met een kopje thee en sussende woorden, maar door diep in de keiharde feiten, wetgeving en regels te zoeken naar uitgangen en mazen in de wet. Daar zit haar kracht! Heel waardevol!

Het was haar grote pech dat ze na haar studie niet meteen een baan op haar niveau en binnen haar interessegebied vond. Ze greep – plichtsgetrouw – een ‘mindere’ baan aan. Kwam terecht in een gezellige bedrijfscultuur. Dat klinkt prettig, maar daar kon zij haar doelgerichte, ambitieuze zelf niet zijn. Haar poging zich aan die cultuur aan te passen haalde haar vitaliteit en ambitie flink onderuit. En op het dieptepunt kwam ze bij mij.

Het was fantastisch om te zien hoe zij al bij het tweede consult, toen we de uitgeteste talenten bespraken, begon op te bloeien. Ze ging snappen hoe het bij haar werkt en wat zij nodig heeft om te knallen. Kon daardoor zien dat zij wel degelijk van grote waarde is, maar wel in de juiste omgeving en cultuur.

 

De toekomst ziet er rooskleurig uit

Met pretlichtjes in haar ogen en een flinke blos op haar wangen – de prachtig subtiele manier waarop zij haar gedrevenheid laat zien – trok ze de wereld in en voerde de netwerkgesprekken waar we over hadden gebrainstormd. Zo georganiseerd en toegewijd als ze zich voor haar ideale doelgroep zou inzetten, zo deed ze dat nu ook voor zichzelf.

Met resultaat! Ze is gevraagd (!) om een hele interessante functie te gaan vervullen in één van onze randsteden. Dit is de eerste bewuste stap in haar carrière die recht doet aan haar vermogens. Een stap waar ze zo in gelooft dat ze er voor verhuist naar de andere kant van het land.

Misschien kun je je voorstellen hoe mijn hart zich vult met trots. Te zien dat een coachkandidaat durft en gaat staan voor zijn/haar potentieel en daar met een mooie baan voor beloond wordt, mooier kun je het niet wensen!

Zo spectaculair als dit traject is afgelopen, zo eindigen ze niet allemaal. Maar als het wel gebeurt zoals nu, dan maak ik echt even een klein dansje door de kamer..

 

Hartelijke groet,
Esther

Wil jij met een frisse blik kijken naar jouw functioneren en carrièrevooruitzicht? Ik help je er graag mee. Lees meer over het hoe en wat op mijn pagina over coaching, stuur me een bericht of bel me op 06 – 14 63 67 66.
Inspirerende loopbaantips en -prikkels ontvangen? Dat kan via de LoopbaanIMPULS facebookpagina en/of door je in te schrijven voor de LoopbaanBOOST berichten

Edwin: mensgericht manager in een procesgericht MT

doorbraak

Edwin, de man die het even niet meer wist en hulp zocht bij zijn manager.

“Ik heb het idee dat ik het niet goed doe en daardoor voel ik me ook niet goed. Ik heb echt even hulp nodig, anders ben ik bang dat het misgaat met me.” Zijn manager bracht hem met mij in contact en samen zijn we gaan werken aan Edwins herstel. Lees mee hoe we zijn situatie hebben aan gepakt en doe je voordeel er mee.

 

Hij begon met zoveel enthousiasme..
Edwin was aangenomen bij het logistiek bureau van een grote zorginstelling. Met enorm veel enthousiasme begon hij in zijn nieuwe werkomgeving. Een jaar later zat Edwin bij mij aan tafel, tegen het overspannene aan. “Ik wil zo graag weer goed zijn: mijn werk weer goed doen en me ook goed voelen! Ik slaap slecht, heb steeds van die verzuurde benen, loop thuis te mopperen.. Het gaat niet goed zo.”

Edwin begreep niet goed waar zijn spanning en onzekerheid door was ontstaan. Zijn manager was erg tevreden over hem, maar dat kon Edwin niet binnen laten komen. Hij bleef twijfelen aan zijn capaciteiten. Had hij te hoog gegrepen met deze baan? Zat hij hier wel op de goede plek? En als dat niet zo was, wat moest hij dan? Veel van die vragen hielden hem bezig – vooral ‘s nachts.


Edwin op zijn sterkst

Ik geloof er in dat je het best (lees: meest objectief) antwoord op deze vragen kunt vinden als je lekker in je vel zit. Dus startte ik het coachtraject zoals ik dat altijd doe: met het versterken van zijn zelfbeeld. We parkeerden zijn huidige werkomstandigheden en zoomden volledig in op zijn sterke punten; zijn talenten. Die bleken te zijn: harmonie, positivisme, empathie, individualisering en aanpassingsvermogen. We blikten terug op zijn carrière tot nu toe en ontdekten een rode draad van activiteiten en vraagstukken waar hij veel energie van kreeg. Edwin bleek een echte bouwer te zijn; bouwer van soepel werkende teams, bouwer van winstgevende samenwerkingsverbanden en bouwen van een klantgerichte cultuur.

Al na twee gesprekken zag ik in Edwins ogen de fonkeling terugkeren die verschijnt als je lekker in je vel zit en met trots spreekt over je successen. Diezelfde fonkeling zag ik verdwijnen als we het over zijn huidige rol en plek hadden. Wat maakte nou dat dat gebeurde en dat zijn geloof in zichzelf zo weg kon zakken?


Waar liep het scheef?

mens- of procesgerichtEdwins manager maakte deel uit van een management team dat maandelijks bij elkaar kwam in een verbeter overleg. Een team van overwegend procesgerichte managers dat met elkaar sprak over (werk)procesoptimalisatie en efficiency-verbetering. Wat miste in dit team was mensgerichte input en zo kwam het dat zijn manager hem vroeg om ook deel te nemen aan het overleg. Een terechte zet van het MT, want zoals zijn talenten al voorspelden is Edwin een man die goed is in het verbeteren van bedrijfsresultaten door de klemtoon te leggen op het slimmer inzetten van kwaliteiten van mensen vanuit een motiverende stijl van leidinggeven.

Het was dus een mooi gat waar Edwin vol overtuiging insprong. Maar al snel werd die overtuiging minder en minder en begon hij zich gespannen te voelen bij de gedachte aan het volgende overleg. Wat gebeurde daar toch?!


Het onderzoek

Ik liet Edwin een overleg uit het recente verleden in gedachten nemen, een overleg waarin hij een actieve rol had gespeeld en waarin het volgens hem helemaal verkeerd ging. Ik kon aan de uitdrukking in zijn ogen zien dat hem dat goed lukte 🙁
We spraken over het doel van zijn inbreng (welk punt wilde hij maken?), over de manier waarop hij zijn inbreng verwoordde (met welke argumenten onderbouwde hij zijn punt?) en wat daarop de reacties van zijn collega’s waren. Als buitenstaander kon ik zo mooi meekijken en zien wat daar gebeurde en zag al snel waar het knelpunt voor Edwin zat: in het grote contrast tussen zijn zienswijze en die van de andere MT-leden.

Ik beschreef het hem zo: procesgerichte mensen komen van Pluto en mensgerichte mensen van Saturnus (niet te verwarren met de Mars-Venus/man-vrouw theorie). Plutonen kijken met andere ogen naar een probleem en de mogelijke oplossingen dan Saturni. Simpel gezegd: procesgerichte Plutonen kijken hoe ze de processen rondom het probleem zo kunnen herinrichten dat het proces efficiënter verloopt en kosten bespaard worden. Mensgerichte Saturni kijken hoe ze de betrokken medewerkers zo kunnen motiveren en activeren dat ze met meer bevlogenheid werken en daardoor productiever en effectiever werken.
Twee verschillende dynamieken die prima samen kunnen opgaan, mits beide planeetbewoners elkaar kunnen begrijpen en gemeenschappelijkheden kunnen herkennen. Als dat er niet is, overheerst een sfeer van conflict en contrast.

Edwin herkende dat en vertelde dat hij zich als enige Saturne tussen de Plutonen vaak alleen voelde staan. Een naar gevoel voor iemand die gedreven wordt door de talenten ‘harmonie’ en ’empathie’; die mensen floreren juist als er verbinding en gemeenschappelijkheid is. “Was ik ook maar een procesgericht manager, dan kon ik beter op één lijn met hen zijn en wel begrip krijgen..” zei hij en baalde van zijn gebrek aan de benodigde kennis daarvoor.


Het advies
“Dat is wat je bent gaan doen!” zei ik. “Je bent je gaan aanpassen door te proberen het van een procesgerichte kant te benaderen! Maar daar ligt je kwaliteit helemaal niet. Daarin kun je hooguit een zesje worden en dat maakt je onzeker. Stop daar mee en ga voor je eigen kwaliteit staan!”

Wat Edwin onderuit haalde was het zienswijze-contrast tussen hem en zijn collega’s. Dat gaf hem het gevoel van conflict en verwijdering. Funest voor iemand die drijft op harmonie en empathie. “Als jij de man met de aanvullende denkwijze bent, dan ben je vanzelfsprekend anders. Natuurlijk komt er dan verzet of onbegrip van je collega’s. Zij denken anders en hebben jouw duidelijke uitleg nodig om met je mee te kunnen gaan. Gun ze even de tijd en hun kritische vragen om je te leren begrijpen.”

“Om een goed MT te kunnen zijn, hebben zij jouw visie nodig. Als jij ook de procesgerichte taal gaat spreken wordt het gevoel van verbinding wel beter, maar de kwaliteit van het overleg niet. Gebruik je talenten om de verbinding goed te houden door je in te leven in hun standpunten en verduidelijkende vragen te stellen als ze kritiek leveren. En breng de kwaliteit van het overleg dan omhoog met je inhoud.”


Het effect
Edwin liet m’n woorden even op zich inwerken. Hij snapte heel goed welk effect het niet één zijn met de anderen op hem had en hoe dát hem aan het twijfelen bracht over zijn kwaliteit van functioneren. Hij kon nu ook inzien dat die twee helemaal niets met elkaar te maken hadden en dat hij dus niet hoefde te twijfelen aan zijn kwaliteit. Er viel een last van zijn schouders. “Bewuster managen van de communicatieverschillen tussen ons, dat kan ik wel.” Hij kreeg er zelfs weer zin in, in het overleg.

Talenten zijn fijne dingen, vooral als je weet hoe ze voor je werken. Dat ze ook iets voorspellen over je gevoelige kant, of je valkuilen, daar zijn veel mensen zich niet van bewust. Fijn dat Edwin ze inmiddels doorheeft en kan managen!

Hartelijke groet,
Esther Esselbrugge

Wil jij met een frisse blik kijken naar jouw functioneren en carrièrevooruitzicht? Ik help je er graag mee. Lees meer over het hoe en wat op mijn pagina over coaching, stuur me een bericht of bel me op 06 – 14 63 67 66.
Inspirerende loopbaantips en -prikkels ontvangen? Dat kan via de LoopbaanIMPULS facebookpagina en/of door je in te schrijven voor de LoopbaanBOOST berichten

Martijn: de rebelse senior callcentermedewerker

grenslijnMartijn mocht naar aanleiding van zijn POPgesprek een coachtraject doorlopen. Zijn vraag: “Ik denk dat ik mijn ei niet kwijt kan in mijn werk. Ik bemoei me op een vervelende manier met het interne beleid. Hoe kan ik dat veranderen?” Lees mee hoe we zijn situatie hebben aan gepakt en doe je voordeel er mee.
callcenter agent in ontwikkeling

Kort geleden coachte ik Martijn, een man van 28, werkzaam bij een groot callcenter in Zwolle. Martijn was opgeklommen van agent naar senior callcentermedewerker en was verantwoordelijk voor het kennisniveau van zijn afdeling. Hij hielp de agents met lastige vragen, nam ingewikkelde klachtgesprekken over en onderhield het interne kennissysteem.

Martijn was een zeer gewaardeerde collega: hij nam voor iedereen die iets niet begreep ruim de tijd, wikkelde naar ieders tevredenheid en met een grote smile klachtgesprekken af – klanten pikten van hem alles door zijn flair – en hij kon uitstekend schakelen tussen de systemen en de kennis. Tegelijkertijd kwamen in zijn POP ook minpunten ter sprake: zijn gespreksduur was veel te lang, hij ging veel te diep in op de materie. Daarnaast ‘bemoeide’ hij zich in overleggen op een vervelende manier met de besluiten van leidinggevenden en veroorzaakte negatieve roering op de afdeling. Die minpunten moesten omgebogen worden.

In een van onze eerste gesprekken brachten we zijn talenten in kaart en ontdekten dat zijn belangrijkste mechanismen waren: sturingskracht, relatievorming en aanpassingsvermogen. De vaardigheden waar hij het meeste energie van kreeg en goed in was waren: doorzetten, lobbyen en entertainen. Na deze talenten en vaardigheden met elkaar te verbinden en die te koppelen aan zijn werkervaring tot nu toe, kwamen we tot de conclusie dat een van zijn Sterke Punten Statements* was/is: “Ik voel me sterk als ik in turbulente ad hoc situaties m’n stem mag laten horen en een oplossing kan uitvoeren”.

Deze uitspraak betekent veel voor hem. Martijn weet precies wat hij met die zin bedoelt: in welke situaties hij terecht wil komen en wat hij daarbinnen wil ondernemen. Hij kan voorbeelden noemen en er zijn talenten en vaardigheden aan koppelen, waardoor de boodschap ook voor zijn gesprekspartners (leidinggevende in zijn geval) helder is. Van het uitspreken alleen al gaan zijn ogen stralen…

Met de opgedane inzichten en SPS is hij terug gegaan naar zijn leidinggevende. Hij vertelde haar dat zijn waarde ligt in activiteiten die bij dit sterke punt passen en noemde concrete voorbeelden daarvan. Hij liet vooral weten dat hij meer invloed wilde uitoefenen, meer sturing wilde geven aan processen. Zijn leidinggevende proefde zijn overtuiging en liet hem vanaf dat moment ‘bemoeien’ met de inwerkschema’s van nieuwe mensen. Dat gaf Martijn al veel meer bevrediging, en hij werd al wat minder lastig richting het MT. Maar hij kwam pas echt tot rust (of in zijn kracht..) toen hij een ingrijpendere switch mocht maken en hij verantwoordelijk werd voor de dagelijkse monitoring van de telefoonbezetting. Hij kon zijn sturende en enthousiasmerende energie daarin helemaal in kwijt en hoefde zijn energie niet meer op een negatieve manier kwijt te raken middels rebels gedrag.

Martijn is niet bezig geweest met het verzwakken van zijn valkuilen. Wij hebben zijn sterke kanten versterkt en geleerd hoe hij die van waarde kan laten zijn voor zijn organisatie. Zijn werkgever kreeg daardoor een beter functionerende medewerker en hijzelf veel meer de regie op het vervolg van zijn plezierige carrière.

Hartelijke groet,
Esther Esselbrugge

Wil jij met een frisse blik kijken naar jouw uitdagingen? Ik help je er graag mee. Lees meer over het hoe en wat op mijn pagina over coaching, stuur me een bericht of bel me op 06 – 14 63 67 66.
Inspirerende carrièreprikkels ontvangen op Facebook? Ga dan naar LoopbaanIMPULS en klik op de Vind ik leuk button.

Eline: bevlogen coach voor introverten

grenslijnEline kwam begin 2012 bij me met de ambitie om een coachpraktijk op te starten. Haar vraag: “Wat kan ik doen om me meer zichtbaar te maken? Ik durf nauwelijks mijn ambities naar buiten te brengen.”

Eline beschreef in haar weblog hoe het ontdekken van haar missie haar over haar schroom hielp. Ik mag de ingekorte versie van haar blog hier met je delen; zo inspireren we je graag samen om óók je plek in te nemen!

Passie en introversie, gaat dat samen?

Nog twee weken en dan is 2012 ten einde. Voor mij is het een mooi jaar geweest. Een jaar waarin ik iets belangrijks heb geleerd. Ik heb iets ontdekt wat voor mij dingen in beweging heeft gezet. Waardoor ik een hardnekkige belemmering van me af heb kunnen schudden. Ik heb mijn focus gevonden. En ik denk dat andere introverten van dit inzicht kunnen profiteren.

Als iemand vroeger zei dat hij zijn passie had gevonden, werd ik daar altijd een beetje kriegelig van. Tegelijk was ik jaloers op mensen die een uitgesproken missie hadden. Het leek me geweldig om van binnenuit gedreven te worden door iets waar je heilig in gelooft. Maar ik dacht dat dit voor mijn niet weggelegd was.

Ondertussen had ik diep van binnen wel een verlangen. Ik wilde graag als coach mensen helpen bij hun persoonlijke ontwikkeling. Vol goede moed ging ik aan de slag. Ik schreef me in bij de Kamer van Koophandel en begon mijn eigen methode en website te ontwikkelen. Ik deed waar ik goed in ben en de tijd vloog als ik zo driftig zat te denken en te schrijven. Toen mijn website klaar was, was ik dan ook behoorlijk trots op mijn verhaal.

Die trots verdween als sneeuw voor de zon toen ik me realiseerde dat ik nooit iemand met dit verhaal zou bereiken ik mezelf niet zou ‘verkopen’. Het idee alleen al dat ik mezelf zou moeten verkopen, maakte me onzeker. Wie was ik eigenlijk dat ik dacht dat mensen op mij zaten te wachten? Op zo´n moment had ik opeens helemaal geen goed verhaal meer en deed er vervolgens zo snel mogelijk het zwijgen toe.

Het gevolg van dit alles was, dat ik niets deed om mezelf te profileren als coach en geen klanten naar me toe trok. En daar baalde ik behoorlijk was. Ik wist dat ik over veel eigenschappen beschik die mij tot een goede coach maken. Het lukte me alleen niet om dat uit te dragen. Ik realiseerde me dat ik daar hulp bij nodig had en besloot om zelf een coach te zoeken.
Tijdens het coachtraject gingen we op zoek naar mijn unieke mix van talenten, naar de dingen waar ik echt heel goed in ben en die mij maken tot wie ik ben. Door daarnaar op zoek te gaan, deed ik een onverwachte ontdekking. Ik bleek een missie te hebben! Ik kwam erachter dat ik de introverten van deze wereld wil helpen om hun kwaliteiten tot bloei te brengen!

Die ontdekking maakte alle verschil. Dit gaf mij het gevoel van richting en betrokkenheid waar ik al die tijd op zoek naar was geweest. Doordat ik mijn focus vond, vond ik ook de moed om mijzelf serieus te nemen. En dat was hard nodig, want hoe kon ik van mijn omgeving verwachten dat die mij serieus zou nemen als ik dat zelf niet deed? Vanaf dat moment ben ik met overtuiging mijn verhaal gaan vertellen. Ik hield een succesvolle elevator pitch, organiseerde een inspirerende bijeenkomst voor introverten, werd geïnterviewd voor een weekkrant en -het belangrijkste-  er kwamen klanten naar me toe!

Ik heb dus mijn focus gevonden. Je kunt het ook missie of passie noemen, de naam doet er niet zo veel toe. Waar het om gaat, is dat ik deze focus nodig had om ruimte voor mezelf in te nemen en mijn verhaal met overtuiging te vertellen. Om te vertrouwen op mijzelf, in plaats me druk te maken over de verwachtingen en normen van anderen.

Mijn advies is dan ook: ga op zoek naar jouw eigen unieke mix van talenten. Ontdek waar je echt heel goed in bent en je zult zien dat het veel makkelijker wordt om ruimte in te nemen. Dan kun je met volle overtuiging je eigen keuzes maken en zonder schroom voor die keuzes gaan staan. En ik kan je verzekeren, dat is een geweldig gevoel.

Bij uitzondering – en met toestemming! – heb ik dit portret over Eline  met naam en toenaam gepubliceerd. Eline helpt met veel bevlogenheid introverte mensen ontdekken hoe krachtig en waardevol hun introverte eigenschappen zijn en hoe zij deze tot bloei kunnen brengen in een extraverte wereld! Wil je meer lezen over Eline, kijk dan op elinesluyscoaching.nl of volg haar blog.

Hartelijke groet,
Esther Esselbrugge

Wil jij met een frisse blik kijken naar jouw uitdagingen? Ik help je er graag mee. Lees meer over het hoe en wat op mijn pagina over coaching, stuur me een bericht of bel me op 06 – 14 63 67 66.
Inspirerende carrièreprikkels ontvangen op Facebook? Ga dan naar LoopbaanIMPULS en klik op de Vind ik leuk button.

Richard: de prestatiegerichte ambtenaar

grenslijnRichard is beleidsmedewerker bij een middelgrote gemeente. Zijn vraag: “Ik wil mijn energie en plezier in het werk terug. Hoe zorg ik dat mijn zelfvertrouwen weer in een positieve spiraal komt?” Lees mee hoe we zijn situatie hebben aan gepakt en doe je voordeel er mee.

Die Richard. Wat een geweldige kerel. Die legde een partij kracht op tafel toen hij over zijn frustraties vertelde! Cynisme ook trouwens en daar was hij zelf minder gelukkig mee.

Richard zit in een lastig situatie, in een spagaat. Aan de ene kant is er het feit dat hij bij de gemeente werkt, en aan de andere kant zijn daar zijn talenten: prestatiegerichtheid, maximalisering, organisatievermogen en actiegerichtheid. Nou niet direct de talenten die het meest overeenkomen met de collega’s binnen zijn ambtelijke wereld.

prestatiegerichtRichard vertelde een verhaal wat onderstreept hoe diep die talenten in hem geworteld liggen. Hij had jaren geleden een potje tafeltennis gespeeld en was bevangen geraakt door het spel. “Daar wil ik training in krijgen!” Helaas stuitte hij bij de plaatselijke tafeltennisvereniging op een wachtlijst. “Wat nou!” dacht hij en zette zelf een tweede vereniging op. Onderzocht wat de benodigdheden waren aan zaalruimte, bevoegdheden, informatievoorziening, en sprokkelde die plús 80 geïnteresseerde leden bij elkaar. Drie maanden later kreeg Richard zijn eerste tafeltennistraining van de door hem zelf geworven trainer.

Ik houd daar van. Van mensen die zo doortastend zijn en dit soort dingen gewoon dóen. Ik hing aan zijn lippen. Richard vond dat grappig om te zien bij me. Vooral omdat hij zijn manier van doen zo gewoon vond, dat hij mijn reactie niet zo goed kon plaatsen.
“Het is helemaal niet handig, hoor, dat ik zo ben, want daar heb ik veel last van bij het leiden van mijn projecten!” Zoveel last, dat hij begon te twijfelen aan de kwaliteit van zijn eigen kunnen.

Ambtenaren met het talent ‘prestatiegerichtheid’, daar kunnen we er wel wat meer van gebruiken, is mijn persoonlijke mening. “Doe ons – inwoners van deze gemeente – een plezier en blijf zo!” was mijn oproep aan hem. “Waar we wel aan kunnen werken is aan de manier waarop je het inzet, zodat je er geen frustratie maar voldoening door ervaart.”

slapend teamPolitieke sensitiviteit is een van de belangrijkste competenties die gevraagd wordt van een gemeentelijke beleidsmedewerker. Tja, en dat zit niet in Richard. “Ik kan niet knallen in een omgeving die meer waarde hecht aan consensus dan aan een effectieve oplossing..”

Normaliter zou ik tegen hem gezegd hebben: “Ga! Zoek het bedrijfsleven op!” En dat heb ik nog wel gezegd, maar milder dan anders. De realiteit is dat dat voor Richard nog niet zo eenvoudig is. Niet alleen zijn er weinig banen, maar daar bovenop is hij ook nog eens 55+-er. Een leeftijd die niet in je voordeel werkt op de arbeidsmarkt van nu.

In onze loopbaanconsulten spraken we uitvoerig over Richard’s talenten. We zetten ze in het zonnetje – iets wat hij bij zijn werkgever al een tijd niet had ervaren – en daar groeide hij van. Maar belangrijker nog: ik kon hem laten inzien hoe zijn talenten voor hem werkten én waar de match scheef liep tussen hem en de cultuur van zijn organisatie. Vanuit dat zelfvertrouwen en die zelfkennis ontstond bij hem de ruimte om te kijken naar ‘variaties’: hoe zet ik mijn talenten in de ene situatie iets sterker in en in de andere iets minder sterk.

topambtenaarOns traject ligt al weer een paar maand achter ons, en de inzichten leveren Richard nog steeds het gevoel van ‘regie hebben’ op. Niet alleen omdat hij nu bewust effectief kan functioneren, maar ook omdat hij begrijpt wat er speelt als hij iets voelt knagen en hij dat nu kan benoemen richting zijn samenwerkingspartners. “Ik hol niet meer als een dolle vooruit, maar weet nu hoe ik kan blijven afstemmen op ‘de rest’, zodat ik ze mee kan nemen in plaats van verliezen. Ondertussen kijk ik uit naar een baan in het bedrijfsleven, maar lukt dat niet dan word ik niet meer zo gedemotiveerd dat ik de ziektewet in dreig te belanden…”

Alles met elkaar hebben we zes gesprekken nodig gehad om van Richard de krachtigste versie van zichzelf te laten zijn, en die te laten zien. Anders krachtig dan hij was, beter bestuurbaar. Zeker niet minder krachtig, want dan zou z’n ballonnetje leeg lopen. Richard heeft drie belangrijke dingen geleerd, die ook voor jou waardevol zijn om te beseffen:

  1. jezelf verbeteren, je functioneren verbeteren, de match maken tussen jou en wat de omgeving van je verwacht en nodig heeft: het kán.  Niet door jezelf nieuwe trucjes aan te leren, want dan gaat het zo weer mis, maar door je bestaande talenten en vaardigheden creatief en slimmer in te zetten. Put uit je eigen bron of mogelijkheden!
  2. als je wilt samenwerken met anderen moet je duidelijkheid zoeken over wat de taal van de ander(en) is. Maar ook moet je duidelijkheid geven over wat wel en wat niet werkt voor jou.
  3. weten/snappen welke kwaliteiten en behoeften je meebrengt vanuit je aangeboren talenten, geeft je de ruimte om er mee te spelen of te variëren. Van speelbal naar manager..

Hartelijke groet,
Esther Esselbrugge

Wil jij met een frisse blik kijken naar jouw uitdagingen? Ik help je er graag mee. Lees meer over het hoe en wat op mijn pagina over coaching, stuur me een bericht of bel me op 06 – 14 63 67 66.
Inspirerende carrièreprikkels ontvangen op Facebook? Ga dan naar LoopbaanIMPULS en klik op de Vind ik leuk button.

Sonja: de onzichtbare stafmedewerker

grenslijnSonja is stafmedewerker bij een grote financiële dienstverlener. Haar vraag: “Ik wil promotie maken binnen het bedrijf, maar mijn manager vindt dat ik niet sterk genoeg aanwezig ben. Hoe kan ik meer zichtbaar worden?” Lees mee hoe we haar situatie hebben aan gepakt en doe je voordeel er mee.

Sonja heeft al een mooie loopbaan achter de rug. Twintig jaar geleden kwam ze binnen als administratief medewerkster en inmiddels is ze opgeklommen van ‘senior’ via opleider naar leidinggevende van het opleidingsteam, de functie die ze nu bekleedt. Ze kent de klappen van de zweep en het dienstenaanbod van het bedrijf als haar broekzak. Ze voelt zich als een vis in het water in de organisatie en wordt door haar collega’s als deel van het meubilair gezien. Op zich heel prettig, ware het niet dat ‘meubilair zijn’ in de praktijk betekent dat haar bijdrage als vanzelfsprekend wordt gezien.

Kenmerkend voor Sonja is haar ‘niet lullen maar poetsen’ mentaliteit. Dat maakt haar tot een harde werker die vooral achter de schermen bergen werk verzet. Een vrouw die gemakkelijk partijen met elkaar in contact brengt, maar altijd ‘onder de radar’. Haar focus ligt op kwaliteit en inhoud, niet op verpakking. Ze doet haar werk met veel plezier maar merkt dat ze weer toe is aan een stapje hoger. Ze ging een gesprek aan met haar leidinggevende.

“Om verder te komen binnen deze organisatie, zul je meer zichtbaar moeten worden.” was de conclusie en aanbeveling van haar manager. “Bijvoorbeeld door vaker je mond te roeren in de managementteam overleggen. Laat je gelden!” Sonja vertelde me dat dit niet de eerste keer was dat ze dit ontwikkelpunt had meegekregen. En ze beschreef hoe lastig ze het vond om hier wat mee te doen. “Ik heb een tijdlang mezelf gedwongen om bij ieder overleg minstens drie keer een opmerking te maken. Vreselijk! Die opmerkingen gingen nergens over, ik zei ze alleen maar om een vinkje te kunnen zetten.. ”

Ze voelde zich vaak een vreemde eend in de bijt bij die overleggen. Wat werd er veel gesproken maar wat werd er weinig gezegd! Niets voor haar. Ze had helemaal niet de behoefte om haar plasje ook nog eens te doen. Bovendien waren haar collega’s allemaal van die hippe managers-types: vlotte praatjes, hippe presentaties en ze hadden de creatiefste ideeën. Ja, en echt leuk! Wat had zij daar nou aan toe te voegen?! Hoe kon zij zich tussen die mensen profileren?

Sonja heeft een talententest gedaan en we hebben haar persoonlijkheidsprofiel volgens het enneagram bestudeerd. En daarmee kregen we antwoord op die twee vragen. Ineens ging ze begrijpen waarom haar bijdrage in een overleg niet het aandragen van spectaculaire nieuwe plannen was, maar eerder het kritisch beoordelen van nieuw aangedragen plannen. En dat die bijdrage van haar net zo belangrijk is als die van de anderen.
De talenten van Sonja maken haar: nauwkeurig, empatisch, intellectueel, resultaatgericht, analytisch –  niet bepaald de meest sexy en happening  talenten in haar ogen. Ze voelde zich al gauw een zeur waar de anderen niet op zaten te wachten.

Wat Sonja onbewust deed, was het afwijzen van zichzelf. Ze vond haar talenten minder dan die van haar collega’s. Met gebruikmaking van mijn talenten heb ik haar kunnen laten inzien hoe onterecht dat was. Hoe belangrijk het voor ons als omgeving was dat ze haar talenten ten volle ging benutten!
Toen gebeurde dat wat er echt nodig was in haar ontwikkeling: ze ging zichzelf weer zien, haar kracht. De tranen liepen over haar wangen toen ze besefte hoe waardevol haar bijdrage was. Helemaal niet vanzelfsprekend of ondergeschikt…

sta voor wie je bentHaar manager gaf aan dat hij een verandering bij haar bemerkte. Hij kon er niet helemaal de vinger op leggen, maar er was iets krachtigs aan haar.. Over de kwantiteit van ingebrachte opmerkingen in het overleg heeft hij het niet eens meer gehad. Dat was blijkbaar geen issue meer. Sonja kon de verandering wel goed verklaren: van binnen is ze meer gaan staan voor haar eigen inbreng en inschattingsvermogen. Ze waardeerde haar eigen mening meer en bracht die vaker naar buiten. Op een opbouwende manier, wel te verstaan.

Alles met elkaar hebben we zes gesprekken nodig gehad om van Sonja de krachtigste versie van zichzelf te laten zijn, en die te laten zien. Niet door een trucje aan te leren, maar door haar zelfkennis en zelfgeloof te versterken. Sonja heeft drie belangrijke dingen geleerd, die ook voor jou waardevol zijn om te beseffen:

  1. jezelf verbeteren, je functioneren verbeteren, aan de verwachting voldoen van je leidinggevende, het kán.  Niet door jezelf nieuwe trucjes aan te leren, want dan gaat het zo weer mis, maar door je bestaande talenten en vaardigheden creatief in te zetten. Put uit je eigen bron of mogelijkheden!
  2. als je wilt doorgroeien binnen een organisatie moet je zichtbaar zijn: zorg dat de juiste mensen zich bewust zijn van jouw toegevoegde waarde.
  3. zichtbaarheid zit ‘m niet in de hoeveelheid decibellen die je uitstoot, maar in het zichtbaar en voelbaar geloven in het belang van je eigen toegevoegde waarde

Hartelijke groet,
Esther Esselbrugge

Esther is loopbaancoach en eigenaar van Impuls – bureau voor persoonlijke groei. Zij helpt je de krachtigste versie van jezelf te zijn en te laten zien, waardoor je beter – en met meer plezier – invulling geeft aan je loopbaan. Esther zit boordevol ideeën; ze laat je vanuit verschillende invalshoeken naar je situatie kijken waardoor je nieuwe mogelijkheden kunt creëren, gebruik makend van jouw unieke mix van talenten en vaardigheden. Meer over Esther Esselbrugge
Wil jij ook met een frisse blik kijken naar jouw uitdagingen? Ik help je er graag mee. Lees meer over het hoe en wat op mijn Impuls website, stuur me een bericht of bel me op 06 – 14 63 67 66. Inspirerende carrièreprikkels ontvangen op je facebookprikbord? Ga dan naar LoopbaanIMPULS en klik op de Vind ik leuk button.

Mark: de vliegende manager

grenslijnMark is manager bij een levendig distributiecentrum. Zijn vraag: ik ben de grip op m’n agenda kwijt. Kun je me helpen die terug te krijgen?

Mark is binnen het distributiecentrum verantwoordelijk voor het functioneren van de medewerkers en de voortgang van de logistieke processen. Hij omschreef z’n werkomgeving als levendig: “Er gebeurt enorm veel! Gelukkig maar, want daar houd ik ook van.”
Enthousiast, energiek en spraakzaam als hij bij mij aan tafel was, kon ik me goed voorstellen dat hij zich daar als een vis in het water voelde.

Z’n team droeg hem op handen: Mark stond altijd klaar voor z’n klanten en medewerkers – niet te beroerd om zelf ook de mouwen uit de handen te steken als een grote spoedbestelling ingepakt moest worden. Mark was vriendelijk en betrokken en zei nauwelijks ‘nee’ als zijn mensen een beroep op hem deden.
Hij kwam daardoor met enige regelmaat in tijdnood. “Ik heb steeds het gevoel dat ik achter de feiten aanloop. Mijn aandacht versplintert zich over zoveel mensen en processen. Ik blus brandjes en kom niet meer toe aan de dingen die echt belangrijk zijn.” Zijn directeur was dat ook opgevallen en confronteerde hem met de fouten die in zijn werk waren geslopen. “Zo vind ik het niet leuk meer. Ik wil er anders mee om leren gaan, voordat ik in een burnout terecht kom.” Een bekend time-management probleem. Wie heeft er niet af en toe last van.. Nou, Mark bijna niet meer.

“Wat heb je nodig om de regie op je tijd terug te krijgen?” vroeg ik hem. “Energie – want ik ben aan het eind van m’n Latijn – en inzicht in wat ik verkeerd doe.”
Het eerste vond ik OK, het tweede wat minder. We zijn geneigd ons te storten op het probleem, maar daar lost het niet door op. Bovendien: aandacht en energie steken in dat wat niet goed gaat, geeft geen energie. Waar je wèl energie van krijgt, is van kijken naar wat er wel goed gaat en wat je nog extra kunt doen om dat te verbeteren. En dat is net even een andere manier van denken – een die uitnodigt om creatief te zijn.

Mark heeft een talententest gedaan en bleek onder andere te beschikken over de talenten: verantwoordelijkheidsbesef, prestatiegerichtheid en harmonie. Prachtige eigenschappen die hem en zijn collega’s veel brachten, maar die – uiteraard – ook een keerzijde hebben. Zijn behoefte om ‘te presteren’ maakte dat hij moeilijk kon aanzien hoe de voorraad orders zich opstapelde. Hij werd instinctief naar die stapel toegetrokken, stroopte zijn mouwen op en begon te verzamelen. De kick die hij kreeg als er weer een partij was weggewerkt, was heerlijk. Maar tijdelijk. Want binnen de kortste keren was de ordervoorraad weer toegenomen. Hier waren andere maatregelen nodig.

Ik heb hem kunnen laten zien hoe zijn prachtige talent ‘prestatiegerichtheid’ hem daar in de problemen bracht en hoe hij dat talent op een andere manier kon inzetten, zodat hij als manager aan structurele oplossingen kon werken.
matrix die aangeeft hoe wij onze activiteiten indelenDaarnaast heeft hij geleerd om zijn werk en de onderbrekingen die op hem af kwamen, te toetsen aan het timemanagement-kwadrant van Stephen Covey, met als doel: plan iedere week als eerste een aantal taken in die voor jou belangrijk en urgent zijn. Dat geeft je persoonlijke bevrediging en creëert energie. Daarom heen plan je dan de taken die voor anderen urgent en belangrijk zijn.

Met nog veel meer inzichten dan die ik hier beschreven heb, en met hernieuwde energie kon Mark de grote lijnen veel beter bewaken en pro-actief te werk gaan in plaats van reactief. Zo af en toe koos hij er voor om nog even te ‘rammen’ met de mannen. Gewoon voor de kick. En vervolgens stapte hij weer in z’n managementrol om terug te keren naar de grote lijn.

Mark weet nu waar zijn krachten en zijn valkuilen liggen.  En hij weet ‘wat te doen’ als hij in die laatste is gestapt. Niet boos worden op zichzelf, maar terug naar zijn grote lijn en bijsturen.

Wil jij ook met een frisse blik kijken naar jouw uitdagingen? Ik help je er graag mee. Lees meer over het hoe en wat op mijn Impuls website, stuur me een bericht of bel me op 06 – 14 63 67 66. Inspirerende carrièreprikkels ontvangen op je facebookprikbord? Ga dan naar LoopbaanIMPULS en klik op de Vind ik leuk button.

Hartelijke groet,
Esther Esselbrugge

Esther is loopbaancoach en eigenaar van Impuls – bureau voor persoonlijke groei. Zij helpt je de krachtigste versie van jezelf te zijn en te laten zien, waardoor je beter – en met meer plezier – invulling geeft aan je loopbaan. Esther zit boordevol ideeën; ze laat je vanuit verschillende invalshoeken naar je situatie kijken waardoor je nieuwe mogelijkheden kunt creëren, gebruik makend van jouw unieke mix van talenten en vaardigheden. Meer over Esther Esselbrugge

KISS talentontwikkeling

grenslijnMeer is niet altijd beter…

Toen één van de managers van een grote Nederlandse verzekeraar bij me kwam voor een individueel talenttraject, keek ik mijn ogen uit. Ze had alvast wat voorwerk gedaan en alle persoonlijke feedback die ze in de loop van de jaren bij haar verschillende werkgevers had verzameld, meegenomen. Ik kan je vertellen, dat was niet niks.

Lees meer